Een deugdelijk 2020 | deel 3

Een deugdelijk 2020 | deel 3

Het resultaat van 2020 in combinatie met Uithoudingsvermogen

Ik heb het hele jaar geduldig doorgezet en stond open voor de lessen die het mij gaf. Toch is uithoudingsvermogen een jaardeugd die het meest van mij gevergd heeft om te cultiveren. Zeker in de omstandigheden van Covid-19. Terwijl de wereld in de ban was van een vaccin tegen Covid-19, begon mijn uithoudingsvermogen in december 2020 een soort van…op te drogen. Wat ook zichtbaar werd naar anderen.

Als werknemer

Vooral bij mijn werkgever, de lol is er vanaf voor mij. Mijn professionaliteit, planmatig werken en timemanagement komt hier niet goed tot zijn recht. Essentiele thema’s voor een directie assistent. Er is te veel rumoer waardoor ad-hoc werken de norm wordt. Dat vraagt ontzettend veel flexibiliteit van mij als directie assistent, zoveel dat het mijn kernwaarde betrouwbaarheid raakt. Ik heb een proactieve houding ik krijg uitslag bij te veel reactieve handelingen.  Het werk dat een assistent verzet zie je niet, mits het misloopt. Dan wordt het immers zichtbaar wat er allemaal niet gedaan is. Dat onzichtbare maakt juist de assistent zichtbaar. Daar moet je oog voor hebben. Uithoudingsvermogen gaf mij de kracht om door te zetten tot eind 2020, en dan te beslissen wat ik zou doen. Ik heb zeker twee momenten in het jaar gedacht “Nu is het genoeg, je doet jezelf te kort in je talenten en zijn!” Maar wederom won uithoudingsvermogen het van mijn assertiviteit.
Laatste werkdag voor de wintervakantie heb ik een voortgangsgesprek met de directie. We kunnen er niet omheen, we zijn het erover eens. Dit is niet mijn plek binnen de organisatie. Een nieuw begin wordt ingeluid.

Als ondernemer

Hayat counseling & coaching heeft gelijk de klappen van Covid-19 mogen voelen in de omzet. Een TOZO heb ik niet aangevraagd. Ik vind dat andere ondernemers het harder nodig hebben. Ik realiseerde mij tegelijkertijd hoeveel ik nog te leren heb als ondernemer, ook al is dit de 3e keer dat ik een onderneming gestart ben. Na ruim 10 jaar maak ik een doorstart als ondernemer. Hayat counseling & coaching, is vooral een roeping. Het is mijn passie en mijn levensmissie (in ontwikkeling). Het staat voor Integriteit, Kracht en Eenvoud (IKE). Samen, zelf doen.

Dankzij covid-19 moest ik nog eens naar mijn aanbod kijken. Mijn boodschap is belangrijk om in de wereld te zetten. Doe ik het nog op de juiste manier? Tijdens mijn ziek zijn van Covid-19 wilde ik toch weer zo snel mogelijk aan het werk voor mijn werkgever. Ik heb een hoog verantwoordelijkheidsgevoel als werknemer. Dat betekende dat ik werken in mijn eigen onderneming nog niet aankon. Ik koos ervoor dat op een laag pitje te zetten. Ik annuleerde alle ingeplande persoonlijke groei workshops voor het laatste kwartaal om zo aan energiemanagement te doen. Dit was de  stomste beslissing die ik kon nemen. Op deze manier deed ik niet meer wat ik het liefst doe en waar ik energie van krijg. Mijn verantwoordelijkheidsgevoel naar mijn werkgever was zo groot dat ik mijn assertiviteit geen ruimte bood. Op de werkvloer namen de frustraties ook als maar toe dat gaat vanzelf als je niet op de juiste plek zit en daarnaast niet doet waar je energie van krijgt.

Ik kon mij wel voor mijn hoofd slaan. Was het niet zo dat ik begin 2020 uithoudingsvermogen wilde inzetten ten aanzien van mijn onderneming begin van het jaar? Er zat niets anders op dan barmhartig voor mijzelf te zijn. Zo kon ik mijzelf vergeven en mijzelf een nieuwe kans geven. Dat gaf mij ruimte om mij te focussen wat passend bij mij zou zijn.  Ik besloot om mijn aanbod te wijzigen. Voor 2021 zal ik geen workshops en trainingen meer inplannen. Ik ga mij richten op deugdzaam leiderschap op islamitische scholen en op een online helingstraining voor hoogopgeleide moslims. Voor opdrachtgevers blijf ik wel workshops geven.

Als moeder, echtgenote, dochter en vriendin

Covid-19 zette ook alle relaties onder een vergrootglas. Had je een goede relatie voor Covid-19 dan zou dat alleen verbeterd worden, had je het niet dan zou dat nu toch aan het licht komen. Dat zag ik thuis terug. Met mijn thuisgenoten was de relatie voor Covid-19 goed. Dat is alleen maar nog beter geworden. Ondanks de veranderingen die Covid-19 meebracht (werkeloosheid, ziektes, thuiswerken, de vele veranderingen in korte tijd). Ieder pakt zijn eigen ruimte als dat nodig is. Volgens mijn volwassen dochters ben ik tegenwoordig vooral de wijze en onthechte mama. Daar hechten ze waarde aan. Ze hebben een luisterend oor nodig, geen mama die mee gaat in hun emotie.

Het was niet altijd makkelijk om in de Nederlandse samenleving te waken over de islamitische waarden. Vooral de puberperiode waarbij buiten alles veel interessanter is dan binnen. Het is een paar keer gebeurd dat ik met pijn in mijn hart harder moest optreden tegen mijn dochters dan mijn moeders hart aankon. Standvastigheid hielp mij erdoor heen. Ik wist dat het ze later goed zou doen. Onze dochters behoren tot de 1e generatie kinderen die met deugden opgevoed zijn in Nederland. Het was een zegen voor mij als moslima om de pubertijd van de kinderen door te komen met de deugden als leidraad.

Als echtgenote heb ik ook diverse deugdenbrillen op gehad.  Van liefde, opoffering, kracht, verdraagzaamheid naar assertiviteit. Tegenwoordig ben ik vooral de toegewijde echtgenote. Mijn man ziet vooral mijn loyaliteit, zegt hij. We hebben nog wel gediscussieerd over loyaliteit of toewijding. Hij eindigde met “Vraag het mij niet als je het toch al weet.” Oeps… 😉

Afstand houden van mijn 75 jarige moeder deed mij pijn. Een knuffel of een zoen zat er niet in. Op haar 75e verjaardag in april, stond ze op het balkon en ik stond beneden naar haar te zwaaien ik had haar toen 2 maanden niet gezien. De tranen prikten achter mij ogen, en toen ik mij omdraaide om weg te lopen rolde het over mijn wangen. Dit was zwaar! Ik realiseerde mij hoe dankbaar ik ben dat ze leeft, juist door de lock-down die ons scheidde.

Mijn vriendinnen waarderen mij om mijn openheid en assertiviteit en mijn actief luisteren. Actief luisteren is voor mij luisteren naar wat er niet gezegd is.

Nieuw jaardeugd voor 2021
Eind 2020 hebben we thuis weer een persoonlijke groei workshop gedaan, om onze jaardeugd voor 2021 te ontdekken. Uithoudingsvermogen als toeval deugd in 2020 heeft mij dit jaar gebracht naar EENHEID. Dankbaar ben ik voor 2021! Ik ben echt toe aan een nieuwe jaardeugd!

Eenheid brengt kracht! Met eenheid is de pijn van de een ook de pijn van allen. Het is de eer van de een is ook de eer van allen. Dat is waarin ik geraakt werd door die leerlinge op school (zie deel 1), in mijn kernwaarde eenheid. Waardoor ik de knop kon omzetten en helder voor ogen kreeg dat ik mijn koers direct moest wijzigen. Dat maakt mij ook gelijk in mijn kern duidelijk wat anderen bedoelde met “eigen kringen”, waar ik nog niet aan toe was om het te willen begrijpen. Ik mocht zelf ervaren hoe het is om je tegen je roeping te verzetten. (Een van de kenmerken van een roeping: verzet).

Ik zei het al in deel 1: “We zitten in een nieuwetijdsperk, en daar mogen de deugden niet ontbreken. Wat mij betreft dient de volgende generatie daarop voorbereid te worden. Van transformatie naar transcendentie. Ook op scholen! In het bijzonder op islamitische scholen, waar de verbinding met Allah (God) de basis is voor zowel bestuur, directie, personeel als voor de leerlingen.

Leiderschap dient niet meer (alleen) te gaan over opleiding, macht en status maar over karakter. Niet meer over wat je bent maar wie je bent. Niet meer over vrijheid van meningsuiting maar over rekeninghouden met elkaar. Niet meer over wat je zegt maar wat je doet. Niet meer over horen maar luisteren.

Ik introduceer graag op de islamitische school: Deugdzaam leiderschap. De identiteit voor de nieuwe generatie moslims waar karaktervorming ten grondslag ligt.

Ike Amanatkhan | Master deugdenbegeleider | januari 2020

PS: Bent u geïnspireerd door de workshop Jaardeugd voor uw gezin? Ik kom graag bij u thuis om de deugdenworkshop te begeleiden!

Reacties zijn gesloten.