“Ike, waarom ben je geen man? Waarom kan dat niet?!”

Ik zit op een stoel met mijn arm op tafel. Ik zag die opmerking niet aankomen. De manier waarop ze het zegt doet mijn stoel bewegen van mijn lach. Ze laat even mijn blote arm los. Hoezo dat? Het lijkt wel of ze mijn gedachten kan lezen.

Rust
“Je straalt altijd zo een rust uit. Ik word altijd zo heerlijk rustig van je. Mijn hoofd is meestal vol met van alles en nog wat maar als jij geweest bent, werkt het therapeutisch voor mij. Zo een man wil ik. Waar je gewoon de rust bij voelt. Waardoor je ontspant en lekker in slaap kunt vallen. Ik zag vanmorgen in mijn agenda dat je weer langskwam, ik keek echt uit naar je komst. Ik heb het je nooit verteld hé? Maar het is ècht zo.” Ondertussen is haar hand bij mijn schouders beland. “Zo een man ben ik nog niet tegengekomen! Iedere keer als je hier de deur uitloopt, ben ik helemaal zenn.”

Mooie vrouw
Ze is rond de 50 jaar ziet er goed uit, blank, slank bruinhaar, verzorgd met sprekende licht bruine ogen en valt op “bounties”. Ze is de afgelopen half jaar aan het daten, maar tevergeefs.
“Nee, dat heb je mij nooit eerder verteld.” Ik ben een beetje overdonderd merk ik.

Delen
Ik realiseer mij nu pas dat ze heel weinig over mij weet. Ik heb haar het afgelopen half jaar bijna iedere week gezien. De laatste keer was drie weken geleden. In die half jaar heeft zij veel over haar leven met mij gedeeld. “Misschien, komt het door het beroep dat ik heb. Ik ben coach en counseler”, zeg ik glimlachend. “Daarnaast houd ik mij bezig met deugdzaam leiderschap. Dat maakt wie ik ben. Zou het kunnen dat het daardoor komt?”

“Ohhh dat zou heel goed kunnen!”, zegt mijn fysiotherapeute, terwijl ze door gaat met het masseren van mijn arm.
Sinds vorig jaar augustus heb ik een tennisarm. Het is vandaag mijn laatste behandeling heb ik gisteravond besloten. Ik wil het nu zelfstandig gaan proberen. De afgelopen drie weken vond ik het goed gaan zonder hulp van fysio. Ik zal het haar straks vertellen.

Antwoord
De vraag was niet gesteld om beantwoord te worden. Dat weet ik. Ik wil het wel heel graag beantwoorden. Dit deel van mij moet gehoord worden.

“Nee ik wil geen man zijn. Laat mij maar vrouw-zijn. Ik heb nogal wat hobbels moeten nemen, bergen moeten beklimmen, drempels moeten overstappen om te begrijpen wat vrouw-zijn is. En dat los van wat de samenleving wil en doet geloven over vrouw-zijn. Laat mij maar vrouw-zijn. Het was een lange weg.”

Hoe hilarisch dat deze vraag mij gesteld word op Internationale Vrouwendag!

“Het behoort tot Zijn Tekenen dat Hij uit julliezelf echtgenotes voor jullie heeft geschapen om daarin jullie rust te vinden. En Hij heeft tussen jullie genegenheid en genade geplaatst.”

Koran 30:21